Теория:
Гук [дз’] — мяккі, на пісьме ён абазначаецца спалучэннем літар д і з — д з: [дз’] яцел — дзяцел.
Цвёрды гук [д] і мяккі гук [дз’] — парныя.
Цвёрдасць гука [д] перадаецца на пісьме літарамі а, о, у, э, ы: града.
Мяккасць гука [дз’] перадаецца на пісьме літарамі е, ё, і, ю, я, ь: на градзе.
Мяккасць гука [дз’] перадаецца на пісьме літарамі е, ё, і, ю, я, ь: на градзе.