Теория:
склон | асновы | ||
на мяккі | на цвёрды | на зацвярдзелы (ж, ш, дж, ч, р, ц – не з т) | |
Родны | сувяз-і засен-і скупасц-і | верф-і крыв-і
| нач-ы безліч-ы Нарач-ы |
Давальны | сувяз-і засен-і скупасц-і | верф-і крыв-і
| нач-ы безліч-ы Нарач-ы |
Месны | аб сувяз-і аб засен-і аб скупасц-і | верф-і крыв-і
| аб нач-ы аб безліч-ы аб Нарач-ы |
Такім чынам, у родным, давальным і месным склонах назоўнікі трэцяга скланення маюць аднолькавыя канчаткі: –і — з асновай на мяккі, цвёрды, а –ы — з асновай на зацвярдзелы.
Усе назоўнікі трэцяга скланення ў творным склоне маюць канчаткі –у (–ю). Пры гэтым апошні зычны асновы (акрамя б, п, м, р, ў, ф) у становішчы паміж галоснымі падаўжаецца: Сібір’ю, Свір’ю, верф’ю, моладдзю, завяззю, печчу, свежасцю (паміж галосным і зычным падаўжэнне не адбываецца).
Запомнім: сенажаццю і сенажацяй(–яю), кроўю і крывёю(–ёй).