Теория:

Калі прыметнік утвораны ад назвы месяца на –нь, восень, то перад суфіксам –ск– пішацца мяккі знак (студзеньскі, снежаньскі, восеньскі). 
Звярні ўвагу на правапіс іншых слоў:
конскі, любанскі, цянь–шанскі, чань–чунскі (на –нь, але гэта не назвы месяцаў), свіцязьскі, кавальскі (не на –нь).
Калі прыметнік утвораны ад геаграфічнай назвы, назва нацыянальнасці або народнасці на г, к, х, з, ж, ш, то перад суфіксам –ск– яны захоўваюцца (узбекскі, французскі, чувашскі). Але: калмыцкі, турэцкі, славацкі; калужскі, варажскі, чэшскі, пражскі, волжскі (адбываецца чаргаванне) і інш.
Звярні ўвагу на складаныя выпадкі ўтварэння адносных прыметнікаў:
Баку — бакінскі, Боснія — баснійскі, Варна — варненскі, Вікторыя — віктарыйскі, Вісла —віслінскі, Вогненная Зямля — вогнезямельскі, Гаіці — гаіцянскі, Галіцыя — галіцыйскі, Генуя — генуэзскі, Глазга — глазгаўскі, Дэлі — дэлійскі, Запаляр’е — запалярны, Карма — кармянскі, Конга — кангалезскі, Масты — мастоўскі, Пціч — пцічанскі, Стоўбцы — стаўбцоўскі, Убарць — убарцянскі, Юрацішкі — юрацішкаўскі.
Калі назоўнік заканчваецца на т, ч, ц, к (усе зычныя сустракаюцца ў слове “цётачка”), то прыметнік пішацца з –цк–, прычым ц адносіцца да кораня і суфікса адначасова (ткач і ткацкі, брат і брацкі, мастак і мастацкі).
 
Д перад суфіксам –ск– у прыметніках захоўваецца (горад і гарадскі, завод і заводскі).
 
Калі назоўнік заканчваецца на –с, –ш, –ск, то пішацца  –ск– (Палессе і палескі, таварыш і таварыскі, Мінск і мінскі).