Теория:

Пабочныя канструкцыі служаць для выражэння эмацыянальных адносін да выказанай інфармацыі, указваюць на ступень упэўненасці, крыніцу паведамлення і інш.
Ад пабочных трэба адрозніваць устаўныя канструкцыі, якія выражаюць дадатковае да асноўнага паведамленне. У сказе яны звычайна выдзяляюцца дужкамі ці працяжнікамі (факультатыўна):
Мора (я люблю мора!) проста не пакідае мяне ў спакоі.
Мы ўсе — пра гэта ўжо гаварылася — не вінавацім вас у здарэнні.
 
У адрозненне ад устаўных, пабочныя канструкцыі, як правіла, выдзяляюцца коскамі:
На жаль, пайшоў снег і мы не змаглі пайсці на рэчку.
Хутка, думаю, удараць маразы.
І пабочныя, і ўстаўныя канструкцыі не з’яўляюцца членамі сказа (да іх нельга паставіць пытання), аднак па форме яны нагадваюць словы (на жаль, на шчасце), словазлучэнні (па меркаванні вучоных, на думку даследчыкаў) і нават сказы (як адзначаецца ў газеце, як думаюць многія). Таму ў мовазнаўстве сустракаем такія дастаткова ўмоўныя тэрміны: пабочнае слова, пабочнае словазлучэнне, устаўны сказ.
Існуюць разнастайныя групы пабочных канструкцый (у пераліку пададзены асноўныя групы).
 
Значэнне, роля ў сказе Прыклады
Ацэнка ступені верагоднасці інфармацыі, пэўнасці або няпэўнасці таго, пра што гаворыцца ў сказе безумоўна, бясспрэчна, вядома, канечне, зразумела, напэўна, сапраўды, праўда, пэўна, відавочна, відаць, здаецца, здавалася, мабыць, магчыма, можа, мусіць, няйначай, бадай (у значэнні «магчыма», «можна думаць»), знаць, нябось, часам, бывае, бывала, як вядома, як відаць, па ўсім відаць, можа быць, чаго добрага, таго і глядзі, само сабой, па сабе разумеецца і інш.
Эмацыянальная ацэнка фактаў рэчаіснасці на жаль, на вялікі жаль, на шчасце, як на шчасце, на маё здзіўленне, як на тое ліха, як на грэх, як на тую бяду, хвароба на іх і інш.
Крыніца паведамлення, прыналежнасць выказанай думкі па–мойму, па–твойму, па–ягонаму,  па–вашаму, па–іхняму, моў (маўляў), думаю, на мой погляд, з  пункта гледжання (каго–небудзь), на думку (каго–небудзь), як вядома, як кажуць, як людзі кажуць, як той казаў і інш.
Адносіны да спосабу выражэння думкі, матывацыя спосабу выказвання адным словам, словам, што называецца, скажам, інакш кажучы, карацей кажучы, як гаворыцца, як гэта гаворыцца, уласна кажучы, прасцей кажучы, не пры вас кажучы, праўдзівей сказаць, папраўдзе сказаць, так сказаць, з дазволу сказаць, я сказаў бы і інш.
Выражэнне адносін гаворачай асобы да слухача з мэтай засяродзіць увагу суразмоўцыбачыш (бач), прызнацца, кажаш, кажаце, ведаеш, ведаеце, разумееш, разумееце, паверце, выбачайце, даруйце, даруйце мне, далібог, калі ласка, калі хочаце ведаць, ці дасце веры, зрабіце ласку  і інш.
Указваюць на паслядоўнасць, абмежаванне, удакладненне, супастаўленне або аб'яднанне частак тэксту, на выражэнне выніку, заключэння і інш.па–першае, па–другое, па–трэцяе і інш., першае, другое, трэцяе і інш., нарэшце, значыць, дарэчы, наогул, аднак,  прынамсі, наадварот, з аднаго боку, з другога боку, у сваю чаргу, разам з тым, у прыватнасці, паміж іншым, між іншым, між тым, да таго ж, такім чынам, галоўным чынам, па крайняй меры і інш.