Теория:

Дзеепрыметнік — гэта форма дзеяслова, якая абазначае прымету прадмета паводле дзеяння і адказвае на пытанні які? якая? якое? якія?
 
Прыклад:
  
упрыгожаны, пабелены, вымыты, пасівелы
  
Дзеепрыметнік мае марфалагічныя прыметы дзеяслова і прыметніка.
Марфалагічныя прыметы дзеяслова:
 
1.Мае закончанае і незакончанае трыванне:
 скошаны луг (закончанае трыванне)
вывучаемы твор (незакончанае трыванне)
 
2. Мае час  (часцей прошлы):
заселеная вуліца
гаворачая асоба (цяперашні час)
 
3.Мае стан:
зарослы сад (незалежны: сад, які сам зарос)
засеянае поле (залежны: поле, якое засеялі)
 
Марфалагічныя прыметы прыметніка:
 
1. Змяняецца па родах, ліках, склонах:
 сабраны  ўраджай (м.р.)
сабраная  бульба (ж.р.)
сабранае  збожжа (н.р.)
сабраныя  грошы (мн.л.)
сабранага  ўраджаю (Р.скл.)
сабраным  ураджаем (Т.скл.)
  
Обрати внимание!
У множным ліку дзеепрыметнікаў род не вызначаецца.
 
2. Адказвае на пытанні прыметніка: які? якая? якое? якія?
 
3. Мае кароткую форму:
поле зжата
кнігі прачытаны
  
У сказе дзеепрыметнік выконвае ролю азначэння (як прыметнік) або выказніка (як кароткі прыметнік ці дзеяслоў).
  
Прыклад:
 
Скінулі лясы пажоўклае лісце.
Лёгка нажыта, лёгка пражыта.
  
Обрати внимание!
Каб адрозніць дзеепрыметнік ад прыметніка, трэба ўзнавіць дзеяслоў, ад якога ён утвораны: зарослы бераг (які зарос), перавернутыя рэчы (якія перавярнулі), выпісаная цытата (якую выпісалі).